środa, 27 kwietnia 2016

Moje (ambitne?) plany maturalne!!

Witajcie, kochani!:)

Matura maturą...za niecałe dwa tygodnie czeka mnie z nią starcie...ale nie samą maturą człowiek żyje, a ja już mam małe, niemałe plany co będę robić po niej:). Część jest ambitniejsza, część mniej, a pozostała to już w ogóle nie ma skali ambitności^^!


W związku z tym postanowiłam podzielić się z wami moimi planami, które (mam nadzieję) uda mi się zrealizować, a przynajmniej połowę z nich!^^ Trzeba być dobrej myśli:).
Zacznę więc od tych najbardziej ambitnych planów, na których naprawdę mi zależy, żeby je wykonać...a zakończę na tych prozaicznych, raczej związanych z zainteresowaniami, hobby:). Chociaż właściwie...wszystkie są związane z moimi zainteresowaniami;].

1.) Kurs z j.angielskiego C1
 1-2 lata temu uczęszczałam na internetowy kurs z j.angielskiego na poziomie B2. Oczywiście początkowo miałam wątpliwości i nie chciałam się w to angażować. Konsultant chyba przekonywał mnie z 2 godziny, abym podjęła się zadania, bo mam dobre aspiracje. W końcu się zgodziłam, wciąż jednak nie byłam pewna...ale po kilku lekcjach moje wątpliwości się rozwiały! Lekcje naprawdę mi się spodobały, trafiłam na bardzo sympatycznego i miłego native speaker'a. Nie tyle nauczyłam się słówek czy struktur gramatycznych, ale po prostu nauczyłam się MÓWIĆ! Mówić po angielsku, już nie boję się swojego głosu, umiem znaleźć inne słowa, gdy zapomnę tego jednego, który akurat w tym momencie wypadł mi z głowy, czuję się pewniej i swobodniej...bardzo miło wspominam udział w tym kursie, który trwał u mnie niecały rok i mam nadzieję, że jeżeli przystąpię do następnego kursu C1 to trafię na równie fajnego speaker'a i nauczę się jeszcze wielu nowych rzeczy...
Poza tym, myślę, że certyfikat przyda mi się, gdy będę ewentualnie ubiegać się o jakąś pracę;]. Zawsze to jeden papier więcej:).

2.) Wolontariat w schronisku
Od zawsze kochałam zwierzęta, w szczególności pieski<3. Moim ciągłym marzeniem jest właśnie taki piesek, najlepiej husky czy labradorek:). To są naprawdę wspaniałe zwierzęta i można się o tym łatwo przekonać, oglądając chociażby filmiki na YT, gdzie naprawdę trudno jest się nie uśmiechnąć czy westchnąć ''Ooooo!''^^. Wiem, że wyjeżdżając na studia mogę jeszcze długo sobie marzyć o zakupie (jak to paskudnie brzmi!) takiego czworonoga, ale przynajmniej chciałabym w jakiś sposób uszczknąć tej przyjemności i przy okazji pomóc tym biednym, często też skrzywdzonym stworzeniom, które wręcz marzą o lepszym, nowym domu...

3.) Nauka gotowania
Wiem, brzmi bezsensownie, zważywszy na mój wiek, kiedy powinnam już coś tam sama od siebie umieć upichcić;]. Mimo wszystko lekcja gotowania u babci bardzo mi się przyda, chociażby zwykłe placki ziemniaczane czy kotlety! Żebym jakoś przeżyła na tych studiach i nie jadła ciągle w barach mlecznych! Poza tym...przy mojej alergii naprawdę muszę się pilnować ( akurat w tym przypadku mam na myśli naczynia, garnczki, nawet utlenianie oleju! ) i w ten sposób dowiem się na czym i w jaki sposób mam przyrządzać dania. Niemniej ważny jest fakt, że jeżeli zamieszkam z kimś to na pewno nie będzie on/ona na tyle łaskawy/a i nie będzie robić wszystkiego za mnie! Nie chcę być piątym kołem u wozu, co nic nie robi tylko się leni...bo o myciu naczyń i wycieraniu kurzy nie ma mowy...

4.) Sprzedaż bransoletek z muliny
A zarazem też ich robienie i ciągłe douczanie się robienia nowych to wzorów;]. Nie wiem co prawda jak to będzie wyglądać, wolałabym do ręki dostarczać i być pewnym, że wyrób się podoba niż wysyłać w świat i zapłacić więcej za wysyłkę niż dostanę za wykonanie...nad tym jeszcze muszę pomyśleć (może macie jakiś inny pomysł?). Niemniej mam w głowie taką ideę i chciałabym z mojego hobby czerpać jakieś profity;].

5.) Recenzje fabularnych filmów Marvel'a!!!
Już od całej trzeciej klasy mam już takie plany...jak już napisałam recenzję ''Avengers; Wiek Ultrona'' oraz ''Deadpool'a'' to z chęcią napiszę też recenzję Iron Man'ów, Spiderman'ów', Hulk'ów etc. To jest mój świat...fantazja, przygoda, sensacja, akcja, herosi, antyherosi, walki, strzelaniny<3. Bez Marvel'a moje życie byłoby doprawdy ubogie! Poza tym...to nie tylko bójki i jakieś fantazyjne farmazony wymyślone przez jakichś komiksomaniaków! Każdy z tych bohaterów czy to przywdziewających maskę, czy też nie, ma za sobą spory balast przeżyć, doświadczeń, które naprawdę uczyniły go super- herosem. Nie tylko jego umiejętności czy zdolności, ale ich własne życie sprawiło, że są jacy są. To jest piękne. Inspirujące...<3. Tą też fascynacją chciałabym się z wami podzielić m.in w formie recenzji filmowych:). ( Mam teraz fazę na Zimowego Żołnierza. Od miesiąca mam. Bardzo intrygująca postać...a jak już o Zimowym mowa to niebawem w telewizji będzie emisja na TVN:), polecam obejrzeć, sądzę, że jeden z lepszych Marvel'owskich filmów!:) )

6.) Działalność artystyczno-hobbistyczna ( szeroko pojęta )
To jest przede wszystkim, (oprócz plecenia bransoletek, bo to nie tylko w celach zarobkowych, to przede wszystkim przyjemność robienia:) to jest rysowanie, ale też czytanie zaległej prasy i książek! Książek, które nie są lekturami! Przez liceum zaniedbałam się z czytaniem dla siebie na poczet lektur szkolnych. Po maturze będę miała możliwość poczytania czegoś od siebie dla siebie:). To jest ''Harry Potter'', ''LOTR'', ''Igrzyska Śmierci'', ''Opowieści z Narnii''...być może ''Millenium'' i jakieś klasyki typu ''Duma i uprzedzenie'':). To tak na chwilę obecną, wszystko się jeszcze może pozmieniać, może coś dojdzie...;]


Jak na razie to tyle z takich moich planów, które chciałabym zrealizować:). A wy, maturzyści (i nie tylko), jakie macie plany na najdłuższe wakacje w życiu?:>

sobota, 23 kwietnia 2016

Czarna owca (?) w rodzinie

Witajcie, kochani!:)

W tym okresie ( kwietniowo-majowym ) moim największym problemem powinna być matura. Ciągła nauka, powtarzanie, podsumowywanie wszystkiego co wiem i powinnam jeszcze się dowiedzieć, stres, że nie zdam, że czegoś zapomnę, pomieszam etc. Tak być powinno. W sumie, nie wiem czy to dobrze, czy to źle, ale teraz się tym nie przejmuję. Na razie jestem spokojna. Do j.polskiego stopniowo powtarzam poszczególne epoki, z matematyki właściwie już więcej się nie nauczę ponad to co już wyniosłam z lekcji matematyki, z j.angielskiego sytuacja ma się podobnie ( może jeszcze dzień przed powtórzę sobie od niechcenia gramatykę i trochę słownictwa ), a z j.niemieckiego...no cóż...będzie co ma być!

Nie o maturze jednak chciałam pisać...o tym pewnie napiszę w czerwcu po wynikach. Wtedy zapewne umieszczę we wpisie swoje emocje i wrażenia z tymże ''egzaminem dojrzałości'' związane. Chodzi mi o to, czym powinnam się teraz przejmować, a jednak co innego zawraca mi głowę, serce, żołądek i inne narządy...

Sytuacja w rodzinne, w domu, pod własnym dachem/gniazdem...

Nie będę szczegółowo opisywać, co się dzieje, chociażbym chciała ( a chcę! ) to wolałabym nie być zbyt wylewna, zważywszy na stałą obecność hejterów...raczej chodzi mi o uczucia, jakie mi towarzyszą, co przeżywam i jak przeżywam...bo teraz to ja naprawdę czuję się jak czarna owca wśród swoich!:(

( Poszczególne dni zmyślam )
- Środa; babcia obraża się na mnie, bo nie chcę się do niej przytulić, chociaż kaszle i smarka nieubłaganie...to mogę wybaczyć, ostatecznie to babcia, ciągle strzela fochy...
- Czwartek ; rozmowa z wujkiem. Uskarża się jakie to kobiety są okropne, wciąż czepia się o moje maniery, sposób bycia i o to, że nie nie mówię...niech się nie dziwi...przecież cokolwiek nie powiem zawsze znajdzie jakiś haczyk, żeby mi ubliżyć!
- Piątek ; kolejny raz wujek udowadnia mi jaka ja jestem głupia, nic nie umiem do matury, mogę spokojnie ''siąść z jedynką'', a właściwości lecznice lipy miały ogromne znaczenie w renesansowej poezji Jana Kochanowskiego...(!)
- Sobota ; tym razem mama jest urażona i rozczarowana tym, że moja wiara w Boga uległa zachwianiu, serce moje nie odczuwa potrzeby modlitwy, a przymuszanie mnie do robienia czegoś wbrew swojej woli jest jedynym rozwiązaniem bym się nawróciła...mój brak wiary ocenia jako swój ''błąd w wychowaniu''...
- Jestem teraz w pojęciu ''gorsza'', bo nie chce mi się iść na kółko z matematyki, na którym i tak nic nie robimy...

...uważana jestem za gorszą, bo wreszcie odważyłam się zbuntować i powiedzieć szczerze jak mi jest źle w tym ryzach, które mi narzucili! Jak źle się czuję we własnym domu, gdy ciągle ktoś się o coś czepia, krytykuje, marudzi, narzeka, ciągle mi coś każe! Gdy jednak zrobię coś, co uważane jest za niestosowne, postrzegana jestem jako ta gorsza, ta mniej uprzejma, niż gdy miałam parę lat mniej!

Parę dni temu, w nocy, wreszcie mogłam się porządnie wypłakać...tak w nocy, do poduchy, do mojej Vombelki, ulubionego pluszaka, sama, bez żadnych pocieszycieli i nawracaczy na ''dobrą ścieżkę''... ulżyło mi trochę, chociaż zdałam sobie sprawę z dwóch rzeczy, które trochę mnie zabolały...po pierwsze, poznałam ciemną stronę samotności i braku zrozumienia otoczenia ( przynajmniej najbliższego ) na moje własne, uczuciowe potrzeby. Pod drugie, jak bardzo moje wyobrażenia i imaginacje odbiegają od realiów w jakich żyję i nigdy nie były tym realiom bliskie, chociaż w połowie ani nawet w ćwiartce...strach wobec bliskiego kontaktu z facetem, mimo zachwycania się podobiznami aktorów, jest jednym z przykładów...

Przykro mi jest, że próbując być nieco bardziej niezależnym i samodzielnym, pragnąc dążyć do celów po swojemu, chociażby robiąc błędy i ciągle obrywając podkładanymi przez rodzinę (!) kłodami, tak naprawdę chce się wyrwać z ucisku i jak najdalej wyjechać...jak najdalej!!! Ileż w końcu można być czarną, noszącą maskę zadowolonej maturzystki, owcą?!


Miałam ten post opublikować tydzień temu, gdy naprawdę przez 7 dni w tygodniu ciągle wbijano mi szpilki w serce...obym już tego nie doświadczyła ponownie...