środa, 5 lipca 2017

Jak to jest na tym Jagiellońskim? Cz.II

Witajcie, kochani;)

Nareszcie koniec sesji letniej i początek wakacji (powiedzmy). Można się odprężyć, zrelaksować, wypocząć, ochłonąć po tym gorącym okresie, kiedy mózg był na pełnych obrotach przez dwa tygodnie. Przynajmniej tak było w moim przypadku.

W dzisiejszym poście ''Jak to jest na tym Jagiellońskim? Cz.II'' opowiem Wam jak się zmagałam z sesją letnią, jakie przedmioty musiałam zdać/zaliczyć, co sprawiło mi największe problemy, co poszło mi najłatwiej i generalnie jakie są moje wrażenia. Kiedy indziej przygotuję post o tym jak poradzić sobie ze stresem związanym z egzaminami oraz co warto wiedzieć przed podjęciem decyzji o wyborze uczelni czy kierunku studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim.


Zacznę może od części przedmiotów całorocznych, zaliczających się do j. angielskiego, gdyż akurat z tego przedmiotu miałam najwięcej egzaminów. Jedziemy!


1.) Praktyczna nauka języka angielskiego (PNJA) - ten egzamin można nazwać taką maturą. Składał się z gramatyki (w tym przypadku Use of English, czyli materiał zawarty w książce, którą rzekomo przerabialiśmy na zajęciach, a tak naprawdę każdy robił tematy na swój sposób, o ile się komuś chciało), czytania ze zrozumieniem oraz wypracowania. Słuchanie trzeba było zaliczyć na zajęciach, więc na egzaminie się nie pojawiło. Żeby można przystąpić do tego egzaminu, trzeba było zyskać zaliczenie z każdej części PNJA. Inaczej... do zobaczenia we wrześniu albo w ogóle. 

Powiem, że nawet nie bałam się tego egzaminu. Wiedziałam, że na reading czy essay nie bardzo mam się jak nauczyć, a jeśli chodziło o grammar to powtórzyłam tylko materiał, bo tak się akurat składało, że parę dni wcześniej pisałam poprawkowe kolokwium (dosięgnęła mnie klątwa jednego punkta, często mnie zresztą nawiedza). Opłaciło się jednak tak w ogólnym rozrachunku, gdyż myślę, że zdałam przyzwoicie, przynajmniej część pisemną. Choć przyznam, że jednak się zdziwiłam, bo część z wypracowaniem pisałam na byle-żeby-było, bo mózg już nie był w stanie logicznie myśleć, a głód zaczął dawać o sobie znać. 

Tak samo ciekawie było na egzaminie ustnym. Tym razem się stresowałam, bo bałam się, że się zestresuję;]. Wiem, że brzmi zawile, ale może znacie to uczucie, że gdy na luzie, płynnie mówicie (w jakimkolwiek języku) to jesteście w stanie wybrnąć z każdej sytuacji, nawet jeżeli temat nie przypadł Wam do gustu. Kiedy jednak włącza się czerwona lampka w postaci stresu, nie jesteście w stanie skleić normalnej wypowiedzi i jedyne co to powtarzacie samogłoski. Tego się obawiałam, ale na szczęście udało mi się trafić na bardzo miłych egzaminatorów i nie czułam takiej presji. Owszem, stresowałam się, ale w trakcie mówienia udało mi się zminimalizować swój strach. Moim zadaniem było przeczytać trzy zdania w transkrypcji amerykańskiej, krótko streścić tekst oraz wyjaśnić znaczenie cytatu. Od czasu do czasu panowie zadawali mi pytania, odnoszące się do omawianej tematyki. 

Generalnie jestem zadowolona z rezultatów jakie osiągnęłam i cieszę się, że udało mi się zdać obie części na dość wysokim poziomie.

2.) Literatura i kultura angielska - egzamin składał się zarówno z wykładu, jak i z ćwiczeń. Jeśli chodzi o tą drugą część to byłam w miarę spokojna. Uczyłam się na bieżąco, ogarniałam epoki literackie i kojarzyłam znane postacie. Jedynie wystarczyło przeczytać notatki, przypomnieć sobie daty czy doczytać teksty, jakie omawiane były na zajęciach. Wiedziałam, że babeczka jest wymagająca i lubi zadawać na pisemnym egzaminie szczegółowe pytania, ale dzięki ładnie zapisanym notatkom przyswajanie wiedzy nie było takie trudne. A przynajmniej nie tak trudne jak uczenie się partii materiału z wykładów.

Niby tematyka była taka sama, zakres wiedzy ten sam, ale zdecydowanie rozszerzony i pogłębiony. Czułam, że tą część egzaminu zawalę i nie znajdę już czasu ani miejsca w mózgu, by przyswoić tyle rzeczy, zwłaszcza, że materiał z ćwiczeń i wykładów miał być podzielony 50/50, przynajmniej wedle gróźb pani. Byłam już tak zmęczona i zdesperowana, że w końcu zaczęłam przygotowywać ściągę. Nie należę do osób, które lubią i potrafią oszukiwać, ale już się poddałam. Mój umysł odmawiał mi już posłuszeństwa. Oczywiście, warunków na ściąganie nie było, byłam otoczona z każdej strony, ale na szczęście nie było mi to aż tak potrzebne. Nawet nie byłam pewna, czy na ściądze miałam zapisane te rzeczy, które pojawiły się na egzaminie. 

Czułam, że popełniłam mnóstwo głupich błędów, część odpowiedzi szczelałam, troszkę zmyśliłam i podkoloryzowałam, więc zdziwiłam się niemiłosiernie, gdy dowiedziałam się o wyniku większym niż dostateczny. Tu nie chodzi o udawaną skromność czy brak wiary w siebie. Po prostu... najnormalnej w świecie się tego nie spodziewałam. Zostałam pozytywnie zaskoczona i powiem, że to jest bardzo przyjemne uczucie;).

3.) Cywilizacja Wysp Brytyjskich - babeczka była naprawdę miła, sympatyczna, przyjazna, wyraźne zainteresowana tym co mówi. Tyle, że jakoś nie potrafiłam jej nigdy wysłuchać na wykładzie. Nigdy nie byłam dobra z historii i nie umiałam łączyć wątków. Dla mnie wszelkie daty, wojny, królowie i fakty historyczne to była jak nauka czarnej magii. Mimo wszystko, rozpisując sobie po swojemu co i jak, byłam w stanie ogarnąć i zapamiętać niektóre ważne rzeczy. Dziękowałam w duchu za dużą ilość zadań zamkniętych, w miarę przyzwoite zdania Prawda/Fałsz (gdzie fałszywe zdania trzeba było też poprawić na właściwe) czy wyjaśnienie pojęć, gdzie można było nawet troszkę postulać, acz nie zawsze.

Udało mi się, zdałam na zaskakująco dobry wynik i naprawdę... w życiu nie byłam szczęśliwsza, jak tylko zobaczyłam ocenę w elektronicznym dzienniku!

4.) Gramatyka opisowa języka angielskiego - wow, to były najdziwniejsze zajęcia, tuż obok wprowadzenia do językoznawstwa. Przez cały rok nie wiedziałam co się dzieje, nie ogarniałam rzeczywistości wokół mnie. Moja książka była zamalowana Spider-Manami, Iron-Manami czy innymi niestworzonymi rzeczami. Widać też było, że sam wykładowca niewiele wiedział o czym mówi i chyba zdawał sobie sprawę, że tak naprawdę gramatyka opisowa nie jest nikomu w życiu potrzebna. Na szczęście, poczciwy i wyrozumiały człowiek, bezpośrednio podał rzeczy jakie da na egzaminie i... tak też się stało! W życiu nie pisałam egzaminu pięć minut czy może nieco dłużej (no dobra, może rozwój krajów niemieckiego obszaru językowego, ale to trochę inna bajka). Gramatyka opisowa to był jedyny przedmiot, który byłam pewna, że zdam na 100%. No i się nie zawiodłam, dzięki Bogu!


Teraz przejdę do części niemieckiej:).


5.) Praktyczna nauka języka niemieckiego (PNJN) - podobnie jak w przypadku PNJA, można ten egzamin nazwać maturą. Składał się z części; słuchanie, czytanie, gramatyka ze słownictwem oraz pisanie. W życiu nie słyszałam takiego chichotu na sali w trakcie pisania testu, naprawdę. Na początku nic nie rozumiałam z cz. hören, za drugim razem na szczęście było lepiej. Czytanie poszło mi nawet w porządku, choć parafrazowanie zdań stanowiło dla mnie nie lada wyzwanie. Gramatykę zawaliłam najbardziej, gdyż popełniłam mnóstwo głupich i niepotrzebnych błędów, a słownictwo (nie oszukujmy się) mam nader ubogie, jeśli chodzi o niemiecki, więc jak mogłam zdać? Nadrobiłam za to w cz. schreiben, gdzie z napisaniem maila i krótkiej historyjki obrazkowej nie miałam problemu.

Generalnie to czeka mnie powtórka z rozrywki we wrześniu i to podwójna, gdyż egzamin ustny dochodzi do pakietu!

Może i nie jestem geniuszem w dziedzinie języka niemieckiego, ale jeżeli piszesz test na tym samym poziomie co filologia germańska czy filologia germańska z angielskim, to jednak masz prawo się oburzyć. W końcu poziom jest nierównomiernie rozłożony, więc czemu akurat podnieśli poprzeczkę filologii angielskiej z niemieckim to tego nie wiem...

6.) Gramatyka opisowa języka niemieckiego - szczerze, to gramatyka opisowa języka niemieckiego a angielskiego to dwa różne światy, paradoksalnie. Bardzo podobały mi się wykłady z niemieckiego, starałam się słuchać uważnie, a pani mówiła bardzo ciekawie, z zaanagażowaniem i pasją o tym, co wydaje się być strasznie nudne i kompletnie w życiu nieprzydatne. Sądzę, że właśnie z gramatyki niemieckiej wyniosłam więcej niż mogłabym przypuszczać, co jednak nie zmienia faktu, że na egzaminie pisemnym zrobiłam mnóstwo totalnie głupich błędów, do których teraz wstyd byłoby się przyznać. Powtarzałam materiał na bieżąco, miałam w głowie rozrysowane co jak gdzie i kiedy. Niestety stres zrobił swoje i potknęłam się na niektórych zagadnieniach. Na szczęście, jakimś cudem, bo nie wiem jak inaczej, udało mi się zdać. To się nazywa wygryw!


Jeśli chodzi o moduł pedagogiczny (i o fonetykę amerykańską, którą też musiałam zdać), to w sumie formuła egzaminu się nie zmieniła, więc jeżeli chcecie się dowiedzieć jak to wyglądało to zapraszam TUTAJ


1 komentarz:

  1. Bardzo spodobało mi się treściwe skomentowanie o dziwo! nie tak zatrważającej ilości przedmiotów na uczelni, czego nie mogłabym powiedzieć o sobie ;)

    I technicznie, całkiem przyzwoicie, radzisz sobie, widać, że coraz bardziej ogarniasz bloga.

    Życzę ci udanego podejścia we wrześniu, miejmy nadzieję, że tym razem bez potknięć! A na razie spokojnych, słonecznych, ale znowu nie za gorących wakacji Tobie życzę :)

    OdpowiedzUsuń